خاک کردنِ تنبلی
وقتی با حریفِ چموشِ تنبلی و کاهلی دست‌به‌یقه می‌شویم، پرسیدن و پاسخ یافتن برای این سه پرسش، آن هم به‌طور همزمان، می‌تواند دست بالا را به ما بدهد.
یک. چرا اقدام نمی‌کنم؟
دو. چطور می‌توانم اقدام کنم؟
و در نسخه‌ی پیشرفته:
سه. چطور می‌توانم قدم‌های بزرگ‌تری بردارم؟
چرا هر سه همزمان؟
ممکن است آدم وسوسه شود برود تنها سراغ یکی از پرسش‌ها.
اما مهم است آدم بداند چه چیزی مانعش می‌شود و هم این‌که خلاقیت و نوآوری به‌خرج دهد در اقدام کردن.
مثال
خوب است که به دلایل جدی نگرفتن باشگاه فکر کنی. مثل کمبود اعتمادبه‌نفس و خودبی‌ارزش‌پنداری و چیزهایی از این دست.
در عین حال مطلوب است که در پی راهی باشی برای باشگاه رفتن. شاید بگویی کیف باشگاهم را می‌برم سر تا عصر که از کار فارغ شدم، مستقیم می‌روم باشگاه.
به هر رو، برای غلبه بر تنبلی، علاوه آمادگی ذهنی، در کشاندن خود به میدان اقدام باید خلاقیت و نوآوری به‌خرج داد.
جستارهای پیشنهادی:
