تحملِ رنج
در کنار تامل در رنج
میشود موثر زیستن
همیشه از رنج فراری بودم، ولی اوضاع فکر کردنم بدک نبود. برای همین اندکی رشد میکردم، اما مدام متوقف میشدم. فرار از رنج پژمرده و بیطاقتم میکرد.
برای موثر زیستن، این رمزِ راهگشای دو مرحلهای را چراغ راهم کردهام.
یک
لحظهای که میترسی
لحظهای که مضطربی
بمان کنارِ خودت
بمان کنارِ کاری که میکنی
مرغِ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش*
دو
روی احساسات و دردهایت درنگ کن
بدان چرا و از کجا آمدهاند؟
و از خودت بپرس:
این زبانبستهها میخواهند چه چیزی به من بگویند؟
* حافظ
جستارهای پیشنهادی: