پیش‌حرف
عمق فلسفی و معنایی، پیچیدگی داستان و هیجان فرمی و اجرایی معجونی نیست که هر فیلم‌سازی بتواند از عهده‌ی ساختنش برآید. بنابراین، وقتی چنین چیزهایی ساخته می‌شود، ارزشش را دارد در مجموعه‌ای کنار هم جمع شود.
شرلوک هلمز (2010-2017)
شرلوک هلمز، فراتر از یک کارآگاه کلاسیک، نمایشی است از هوش سرشار و تحلیل‌های پیچیده که هر قسمت را به یک پازل فلسفی تبدیل می‌کند. سریال در فضایی مدرن روایت می‌شود اما روح و روش‌های ویژه‌ی هلمزْ اصالت خودشان را حفظ کرده‌اند.
شرلوک در این سریال بیش از هر چیز انسانی تصویر شده دارای خصیصه‌ها و ضعف‌های انسانی. معتاد است، البته ترک کرده. و جایگزین مواد مخدر برایش شده هیجان حل کردن معماهای حل‌نشدنی. بنابراین، تماشای تعامل این آدم با اطرافیانش به چیزی بزرگ‌تر و انسانی‌تر تبدیل می‌شود و معنای فیلم از اینجا تغذیه می‌کند.
در سوی دیگر، شکل پرداخت قصه‌ها و داستان‌های معمایی نفس را در سینه حبس می‌کند. زیباترین جای سریال: جایی که شرلوک دیوانه‌وار و البته از سر غرور یافته‌های محالش را با سرعتی سرسام‌آور توی چشم آدم ردیف می‌کند – این دیگر چه دیوانه‌ای است؟ برای پاسخ، سریال را ببینید.
آرکین (Arcane)
آرکین، سریالی است معمایی-فلسفی، با طراحی داستانی پیچیده و شخصیت‌پردازی‌های بدیع و دقیق. داستان در فضایی پرتنش و پرآشوب روایت می‌شود و با استفاده از نمادها و لایه‌های مفهومی متعدد، مخاطب را به دنیایی می‌برد که در آن مرزهای واقعیت و خیال، حقیقت و توهم، به چالش کشیده می‌شوند. هیجان سریال از ساختار غیرخطی روایت و کشف تدریجی رازها شکل می‌گیرد، اما این هیجان همواره در خدمت پرسش‌های عمیق فلسفی است.
این سریال از منظر معناگرا، به بررسی مفاهیمی چون هویت، آزادی انتخاب، و تاثیر گذشته بر حال می‌پردازد. شخصیت‌ها درگیر کشمکش‌هایی هستند که فراتر از درگیری‌های معمول جنایی است و به نوعی درون‌کاوی فلسفی محسوب می‌شود. آرکین به همین دلیل یک تجربه متفاوت و غنی برای مخاطب علاقه‌مند به داستان‌های پرمغز و پرهیجان فراهم می‌آورد.
سامورایی چشم آبی
سرگرم‌کنندگی سامورایی چشم آبی آن‌قدر تراش‌خورده است که می‌شود به اشتباه یک اکشن سطحی قلمدادش کرد. اما بخشی از عمق معنایی سریال از همین اکشن‌های استادانه می‌آید.
چشم‌آبی فقط مبارزه نمی‌کند، بلکه می‌شود احساس و نگاهش به زندگی را در تک‌تک ضربه‌های شمشیرش تجربه کرد. شیوه‌ی مبارزه‌ی چشم‌آبی ادامه‌ی روان اوست، مثل یک اعتراف ناخواسته. و چنین جایی‌ست که فرم می‌شود همان محتوا.
سامورایی چشم آبی روایت کسانی‌ست که نمی‌توانند بار هستی را بی‌معنی و بی‌آرمان به دوش بکشند. اما واقعیت این است «معنی» اغلب دیکته‌ی جبر است، نه اختیار کامل بشر. میزو باید رَونده‌ی راهِ ابلیس باشد یا انسانی شریف؟ روان‌زخمی مثل طرد شدن تبدیل می‌شود به آتشیِ شعله‌ور از خشم و نفرت؛ آتشی که می‌شود دلیل زنده ماندن کسی مثل چشم‌آبی.
قلعه‌ی وانیا (Castlevania)
قلعه‌ی وانیا با تمرکز بر روابط انسانی، ناکامی‌ها و آرزوهای دست‌نیافتنی، داستانی معناگرا را با هیجانی ظریف و متفاوت به تصویر می‌کشد. هیجان در در این سریال نه از رخدادهای پرهیاهو، بلکه از تنش‌های روانی و کنش‌های پیچیده‌ی شخصیت‌ها سرچشمه می‌گیرد.
فضای قصه به گونه‌ای است که پرسش‌های فلسفی مربوط به معنا و هدف زندگی، سرنوشت و انتخاب در آن جاری است. قلعه وانیا، مخاطب را به سفری عمیق در لایه‌های درونی انسان دعوت می‌کند و در عین حال زیبایی‌شناسیِ دراماتیکش، به خودی خود تجربه‌ای ماندگار است.
شکست‌ناپذیر (Invincible)
شکست‌ناپذیر، انیمیشنی که در سطح ابرقهرمانی سوالات فلسفی و اخلاقی عمیقی را می‌کاود و یکی از برجسته‌ترین آثار معناگرا در ژانر خود است. سریال دو جنبه‌ی متفاوت، ولی مکمل دارد. از یک سو، فضای هیجان‌انگیز نبردها و کنش‌های سریع عمیقا تماشاگر را درگیر رخدادهایی چشم‌نواز می‌کند، و در سوی دیگر، با برجسته کردن بررسی تضادهای درونی شخصیت‌ها و مسئله‌ی هویت، چالش‌های فکری و معنایی هم برای شخصیت‌ها و هم برای مخاطب خلق می‌کند. این ترکیب باعث شده تا مخاطب نه تنها از نظر بصری، بلکه از منظر فکری نیز جذب شود.
نقدهای پیشنهادی:
- نقد قسمت به قسمت سریال سوپرانوز | فصل اول
- نقد قسمت به قسمت سریال سوپرانوز | فصل دوم
- نقد قسمت به قسمت سریال سوپرانوز | فصل سوم
- نقد فیلم گمشده در ترجمه | عاشق رهگذر شدن
- نقد فیلم 2001: ادیسه فضایی | دستور زبان و استعاره‌ی آگاهی
- نقد فیلم دلیجان | دِلْ اِیْ جان، چه فیلمی!
- نقد فیلم فورس ماژور | کمدی سیاهی در باب انتظار و مسئولیت
- نقد فیلم همشهری کین | مرگ در پنج دقیقه
- نقد فیلم پاریس تگزاس | دیوانه‌ای از قفسش پرید
- نقد فیلم 21 گرم | تازیانه‌ای بر عقل
- نقد فیلم نمایش ترومن | این بازیْ واقعی است
- نقد فیلم عجیب‌تر از داستان | کشف خود، نه تغییر خود
- نقد فیلم آدمکش (ریچارد لینک‌لیتر) | کِی آدم بُکشم بهتر است
- نقد سریال سامورایی چشم آبی | راه ابلیس با سنگ‌های تیز فرش شده
- نقد سریال Severance (جداسازی) | بلدی با دیگری زیستن را؟
