ترس آدم زاییده‌ی محیط ترسناک است. «می‌ترسیدی» یعنی باید همواره حواست می‌بود زخمی نشوی، چون همیشه پیرامونت زخم‌زننده بوده. زیستن در اتمسفری خفه‌کننده فقط یک ورِ بدبختی است.
ورِ دیگرش آن است که تو این احساس ناامنیِ دائمی را مانند عینکی دودی به چشمت می‌زنی. زین پس همه‌چیز دیگر ترسناک است، حتی ناترسیدنی‌ها. این دیگر ترسناک‌ترین فاجعه‌ی زندگی است.
