بریدهی زیر از یادداشتهای بخشی از وبلاگ رضا قاسمی است به نام عبور از حلقهی آتش است. البته نام کل وبلاگ الواح شیشهای است که اشاره دارد به خواندن از روی صفحه مانیتور.
مطالبهی پارهای از حقوق
آنقدر حسرت ما برای آزادی به درازا کشیده است که یادمان رفته چیزهای دیگری هم هست که باید مطالبه کرد. از جمله:
۱. حق ارتکاب حماقت
۲. حق خودخواهی
۳. حق دروغگویی
۴. حق خودپسندی
۵. حق حسادت
۶. حق رذالت
آخر، ما انسانیم و ذاتا بردهی غرایز خویش. و به فرمان همین غرایز است که همگی کموبیش حسود، رذل، احمق، دروغگو، خودپسند و خودخواهیم.
البته هیچ انسان شرافتمندی وجود این صفات ناپسند را تحسین نمیکند اما آن کس که منکر وجود آنها در خویشتن است خود دروغگوترین، احمقترين، رذلترين حسودترين، خودپسندترين و خودخواهترين مردمانِ روی زمين است. و بدتر از همه، نابيناست و دريغا ناآگاه به نابینایی خویش.
حالا یک سوال:
شما چه میزان از این حقوق برای خودتان قائل هستید؟
وقتی اشتباه یا حماقتی میکنید چه برخوردی با خودتان دارید؟
از خودتان شاکی میشوید یا دوست خودتان میمانید؟
شاید به کارتان بیاید: