عشق تو را اختراع کردم
چونان کسی که در تاریکی
تنها می‌خواند
تا نترسد
غاده السمان
عشق عمیق یعنی آسیب‌پذیری عمیق
چیزی که از عشق دست‌گیرم شده این است که چه میزان می‌توانی در برابر دیگری خودِ اصیل و خودِ ناقصت باشی.
ناکامل بودن در برابر دیگری همان آسیب‌پذیری است؛ یعنی دیگران می‌دانند ضعف تو چیست و می‌توانند از آن نقطه به تو آسیب بزنند.
بنابراین، عشق عمیق کار خطرناکی است، اما گویا به خطرش می‌ارزد. این ارزیدن هم این‌طوری‌ست که کسی پیدا می‌شود تو را همان‌طور که واقعا هستی بپذیرد و دوست بدارد.
دوست داشته شدن با تمام دردها و زخم‌ها و هزینه‌هایش، طعم شیرینی است که آدم از ابتدا از در پی‌اش بوده؛ دیده‌شدن و شنیده‌شدن نیاز آدم است. عشق و آسیب‌پذیری تنها راه دوست داشته شدن است.
جستارهای پیشنهادی:
